La Brita Esperantisto

revuo de EAB

Serĉi LBE per Google:

  cx > ĉ

• Indekso
• Hazarda paĝo
• 2018
• 2017
• 2016
• 2015
• 2014
  • aŭtuno
    • Fronta kovrilo
    • Redaktore
    • Nova federacia kunvenejo
    • 'Londrondo' – foresto neakceptebla!
    • Lastatempa alveno en Esperantujo
    • Rondo familia ĉe la Cirklo
    • Sin venĝas la krokodilo
    • Pri keltoj kaj kiltoj
    • Recenzoj
    • La heroino de Liverpolo
    • Marjorie Boulton: 90-jaraĝa
    • Malsubkatiĝo
    • Esperanto kaj la unua mondomilito
    • Shallowford printempe… kaj somere
    • Malavara, gastama: Audrey Duerden (1929–2014)
    • Babile
    • Ĉe Esperanto Place
  • printempo
• 2013
• 2012
• 2011
• 2010
• 2009
• 2008
• 2007
• 2006
• 2005
• 2004
• 2003
• 2002
• 2001
• 2000
• 1999
• 1998
• 1997

Shallowford printempe… kaj somere

Ĉu reformi la ortografion de la angla lingvo; ĉu UEA faligu sian politikan neŭtralecon kaj malpermesi kongresojn en landoj agresemaj aŭ kie oni diskriminacias ekzemple kontraŭ virinoj aŭ samseksemuloj; kion oni povas fari por vivi pli ekologie?

Jen tri el la temoj pritraktitaj de tiel nomataj 'drondanoj' – do anoj de la diskut-rondoj – kiuj kunvenis komence de marto en la vilaĝo Shallowford en Staffordshire.

Drondestris Tim Owen kaj Ed Robertson, kaj vigle diskutis deko da esperantistoj. Samtempe, tamen en aparta ĉambro, diskutis esperantan gramatikon anoj de alia grupo gvidata – kaj konversaciigata – de Malcolm Jones.

Jen la unua lingva seminario de la jaro okazigita de Esperanto-Asocio de Britio en Shallowford: agrabla kampara loko, kie interrompas la studadon nur la klukado de kokinoj serĉantaj vermojn kaj aliajn insektojn en la ĝardenoj. Ho, jes, kaj la preterpasantaj trajnoj. Sed nur fervojemuloj ilin rimarkas …

Nepre vizitu venontan printempon. Vi ne bedaŭros.

---

Denove renkontiĝis esperantistoj en Shallowford, ĉi-fojon en aŭgusto okaze de la tradicia somera festivalo, dek-kvino da esperantistoj. Ili dividiĝis en du grupoj: progresanta, gvidata de Jack Warren, kaj progresinta, gvidata de Paul Gubbins. Tamen eblis migri inter la du, kiel 'antoj' kaj 'intoj' malkovris dum la semajno.

Plej ĝoja novaĵo, krom tio, ke ĉeestis pluraj novaj vizaĝoj (ĉiam bonvenaj), estis la fakto, ke la kursaro plenplenis – malgraŭ tio, ke ĝis la komenco de majo nur unu-du partoprenontoj sin anoncis.

Eblis dum la semajno ekskursi al la sidejo de Esperanto-Asocio en Barla- stono, kie kursanoj kaptis la okazon por aĉeti librojn kaj aliajn esperantaĵojn.

Aparte ŝatataj dum la kvintaga/ kvarnokta restado en Shallowford estis la ludosesio, kiam progresantoj pligrand- igis sian vortostokon per skrablo kaj progresintoj testis siajn sciojn pri esper- anta kulturo – kaj la distra vespero, kiam la ĉefa salono ne montriĝis sufiĉe granda por unu el la eroj kaj necesis okupi la aŭtoparkumejon.

Kiel kutime, la stabanoj ĉe Shallow- ford bone regalis la esperantistojn kaj eĉ aparte tondis la herbon en la labirinto, por ke oni ĝin esploru (kune kun la diversaj lagetoj en la naturprotektejo malantaŭ la domo).

Antaŭnelonge, pro la fermo de Wedgwood Memorial College (dum duonjarcento la 'hejmo' de la somera kursaro), oni timis pro la estonteco de la kursaro.

Ŝajnas tamen, ke la somera festivalo travivis la perdon de la kolegio kaj ankoraŭ ludas kernan rolon en la form- ado de britaj esperantistoj.

---