Jump to content

News


News about EAB and our publishing activities, new items and offers in our shop, and other things of interest

Charity

Festjaro BAULDTON: resume

En 2024 Esperantujo festas la centajn datrevenojn de Marjorie Boulton kaj William Auld. EAB nomis ĝin Festjaro BAULDTON. Jen kio ĝis nun okazis en la projekto.


Tim

Charity

Memorial Ceremony for William Auld

On the day when the greatest contributor to Esperanto from these shores would have turned 100, the Esperanto Association of Britain held a ceremony in memory of William “Bill” Auld in the National Library of Scotland, to which he donated his vast collection of works in and about Esperanto in 2001. His widow, Meta Auld, now 98, was unable to participate owing to frailty but did receive on the same day flowers and a card in the name of British Esperantists.

In all only six Esperantists were present, plus a representative of the National Library of Scotland and Tim Owen, who led the ceremony. The early arrivals received a guided tour courtesy of Graeme Hawley, who is curator of several specialist collections, including Bill Auld's.

image.jpeg

Tim Owen welcomed the guests, explaining that the ceremony would start with a message sent by Humphrey Tonkin, who first met Bill Auld in the early 1950s. Afterwards, the director of EAB began to present the life and works of Auld:

20241106_175927.jpg

Following the introduction came the poems. From Spiro de l' pasio – the collection of Auld in Kvaropo (1952) – the participants heard Ebrio, in Auld's own delivery. Donald Scott's translation into English, Crapulence, was read out by Graeme Hawley:

20241106_161506.jpg

1956 was the year in which Auld twice became a father. His and Meta's daughter, Judith, was born, as was his 25-verse epic, La infana raso. Martin McClelland declaimed the first verse, interspersed with Tim Owen reading out some of Roy McDonald's translation:

image.jpeg

From Unufingraj melodioj (1960) came Elegio en malnova tombejo, declaimed by Geoffrey Wood:

image.jpeg

D.B. Gregor's translation, Elegy in an old Graveyard, was read out by Tim Owen. The final poetic contribution came from Humoroj (1969). Once more the voice of Bill Auld himself was heard, who Incitnudiĝo in the 1970s. Roy McDonald's translation, Striptease, was read out by Ed Robertson:

image.jpeg

Following the poems were listings of all the various magazines which Auld had edited, his essays, textbooks and translations, and his works for Esperanto's centenary in 1987. It wasn't possible to avoid the conclusion that he was a particularly outstanding contributor to Esperanto's literary culture. This was acknowledged in a message from Nicola Ruggiero, representing the Akademio Literatura de Esperanto, which was read out by Tim Owen.

Bill Auld did not restrict his contributions to just the literary sphere; within the Esperanto Movement he held several prominent positions. He was a member of the Akademio de Esperanto from 1964 to 1983; during the last four years he was its president. His successor, Probal Dasgupta, sent a message on behalf of the institution, in which he expressed his regret, that the Akademio at that time did not reappoint Auld as president in 1983. Hugh Reid read out the message in Esperanto, and Tim Owen the translation, which had been polished by Brian Moon.

From 1977 to 1980, Bill Auld was vice-president of the World Esperanto Association. The current president, Duncan Charters, contributed a warm video in Esperanto and English. Here is a clip of the Esperanto version from the presentation, in which Charters presents the kindness of Auld, when one eminent member of the Esperanto world gave of his time to help another in daily life:

The ceremony ended with a summary that Bill Auld had three times been nominated for the Nobel Prize for Literature for his Esperanto works, and was, in 1998, the inaugural Esperantist of the Year. Hugh Reid, president of the Esperanto Association of Scotland, closed the ceremony, speaking about a man he had known well for several years:

image.jpegThe ceremony lasted a little over two hours. The participants enjoyed some sparkling wine and snacks afterwards, before heading on their way.

******

On the following day there was a presentation of some of the pearls from the Auld Collection. Tim Owen presented them in English, so that the employees of the National Library of Scotland who were present could understand. There followed a presentation by Doctor Beatrice Alex about how she and Professor William Lamb were developing AI to transcribe handwriting in Gaelic to text, and were working hard on a programme to subtitle audio material in Gaelic to text, with the aim to match the human standard of 95% accuracy.

image.jpeg

The Esperanto Association of Britain expresses its thanks to the National Library of Scotland for its goodwill in hosting the ceremony.

******

Links:

:eo: Humphrey Tonkin

:en: Humphrey Tonkin

:eo: Nicola Ruggiero

:eo: Probal Dasgupta

:en: Probal Dasgupta

:eo: Duncan Charters (text)

:en: Duncan Charters (text)

:eo: Duncan Charters (video)

:en: Duncan Charters (video)


Tim

Charity

Ceremonio memore al William Auld

Okaze de la centjariĝo de la plej elstara kontribuinto al Esperanto de nia insularo, Esperanto-Asocio de Britio okazigis ceremonion memore al William Auld ĉe la Nacia Biblioteko de Skotlando, al kiu Auld, en 2001, donacis sian vastan kolekton da verkoj en kaj pri Esperanto. Lia vidvino, Meta Auld, nun 98-jara, ne estis sufiĉe fortika por partopreni, sed ricevis samtage florkronon kaj karton nome de la brita esperantistaro.

Entute partoprenis nur ses esperantistoj, plus reprezentanto de la biblioteko kaj Tim Owen, kiu gvidis la ceremonion. La fruajn alvenintojn ĉiĉeronis tra la bibliteko Graeme Hawley, kuratoro pri diversaj kolektoj, inkluzive de la Kolekto Auld.

image.jpeg

Tim Owen bonvenigis la celebrantojn, kaj klarigis, ke tutunue oni aŭdos mesaĝon senditan de Humphrey Tonkin, kiu unue renkontis Bill Auld en la fruaj 1950-aj jaroj. Poste la direktoro de EAB komencis prezenti la vivon kaj verkojn de la celebrato:

20241106_175927.jpg

Post la enkonduko alvenis la poemoj. De Spiro de l' pasio – la poemaro de Auld en Kvaropo (1952) – oni aŭdis Ebrio, deklamantan de Auld mem. La anglalingvan tradukon de Donald Scott laŭltegis Graeme Hawley:

20241106_161506.jpg

1956 estis la jaro en kiu Auld dufoje patriĝis. Naskiĝis la filino, Judith, kaj lia 25-ĉapitrojn longa epopeo La infana raso. La unuan verson deklamis Marteno McClelland, kaj Tim Owen la tradukon verkitan de Roy McDonald:

image.jpeg

El Unufingraj melodioj (1960) aŭdiĝis Elegio en malnova tombejo, kiun deklamis Geoffrey Wood:

image.jpeg

La tradukon de D.B. Gregor, Elegy in a Graveyard, laŭtlegis Tim Owen. La lasta poezia kontribuo venis el Humoroj (1969). Plian fojon aŭdiĝis la voĉo de Bill Auld, kiu deklamis Incitnudiĝo en la 1970-aj jaroj. La tradukon de Roy McDonald, Striptease, voĉaktoris Ed Robertson:

image.jpeg

Post la poemoj venis listigo de la gazetoj, kiujn redaktis Auld, liaj eseoj, lerniloj kaj tradukoj, kaj verkoj okaze de la jubileo de Esperanto. Ne eblis ne konkludi, ke li estis elstara kontribuanto al la kulturo de la lingvo. Tion atestis Nicola Ruggiero, kiu, reprezentante la Akademion Literaturan de Esperanto, sendis mesaĝon al la ceremonio, laŭtlegitan de Tim Owen.

Siajn kontribuojn Bill Auld tamen ne limigis al la literatura flanko; ene de la movado li tenis diversajn postenojn. Li estis membro de la Akademio de Esperanto de 1964 ĝis 1983; dum la lastaj kvar jaroj li estis ĝia prezidanto. Lia posteulo Probal Dasgupta sendis mesaĝon nome de la Akademio de Esperanto, en kiu li esprimis bedaŭron, ke la tiama Akademio ne reelektis Auld kiel prezidanton en 1983. Ĝin laŭtlegis Hju Rid, kaj anglalingvan version poluritan de Brian Moon aŭdigis Tim Owen.

De 1977 ĝis 1980 Bill Auld estis vicprezidanto de UEA. La nuna prezidanto, Duncan Charters, sendis varman mesaĝon en Esperanto kaj la angla. Jen eltiraĵo, en kiu li videbligas la laboremon kaj bonkoremon de Auld, kiam la eminentulo helpis en la ĉiutaga vivo al alia:

La ceremonio finiĝis per memorigo, ke Bill estis trifoje kandidatigita por la Premio Nobel pri Literaturo pro siaj verkoj en Esperanto, kaj en 1998 estis la tutunua Esperantisto de la Jaro. La lasta kontribuo venis de Hju Rid, prezidanto de Esperanto-Asocio de Skotlando, kiu konis Bill Auld persone dum multaj jaroj:

image.jpegLa ceremonio daŭris iom pli ol du horoj. La partoprenintoj ĝuis poste ŝaumvinon kaj manĝaĵetojn, antaŭ ol foriri.

******

Sekvatage okazis prezento de kelkaj perloj el la Kolekto Auld. Prezentis ilin Tim Owen en la angla, por ke komprenu ankaŭ la ĉeestantaj laborantoj de la Nacia Biblioteko de Skotlando. Sekvis prezento pri tio, kiel esploristoj doktoro Beatrice Alex kaj profesoro William Lamb evoluigas artefaritan inteligenton por kribri manskribon en la skotgalea al teksto, kaj klopodas verki programon kapablan subtitoligi aŭdmaterialon en tiu lingvo ĝis homgrada ĝusteco: 95%.

image.jpeg

Esperanto-Asocio dankas al la Nacia Biblioteko de Skotlando pro ĝia bonvolemo.

******

Ligiloj:

:eo: Humphrey Tonkin

:en: Humphrey Tonkin

:eo: Nicola Ruggiero

:eo: Probal Dasgupta

:en: Probal Dasgupta

:eo: Duncan Charters (teksto)

:en: Duncan Charters (teksto)

:eo: Duncan Charters (videaĵo)

:en: Duncan Charters (videaĵo)


Tim

Charity

Even Bedrooms and Toilets aren't safe from Vandals at Esperanto House

EAB President Clare Hunter and Director Tim Owen were at Esperanto House a few weeks ago to clean up after a break-in. Although there was no external sign of a new intrusion something caught their eye: “That Waitrose bag has been moved. It had some paper in it.” The bag was now upside-down and empty, its contents scattered among the other debris in the building.

Clearly somebody had been inside the building since their previous visit but it wasn't clear how: the main office door was locked when they arrived, and the door to the library is boarded over. They had to surmise that the office door hadn't clicked close when they left previously: the door frame is warped following a previous intrusion so perhaps they hadn't pulled the door hard enough when shutting it, although this seemed unlikely.

Tim Owen was on site again recently when something else caught his eye: the door to the boiler house at the side of the building was flapping in the wind. And then all became clear: the lock had been smashed off, and vandals had destroyed the boiler unit:

20241028_115621.jpg

A look skyward revealed something else: a hole suitably large for a person to pass through. Somebody had entered the top floor of Esperanto House via the ceiling.

20241028_115610.jpg

A second's glance in the bedroom named after William Auld showed that they'd been in there:

20241030_155549.jpg

They had smashed the bathroom up:

20241030_155559.jpg

And had some fun doing the same to the other bedrooms:

20241030_155622.jpg

This prompted Tim to check the downstairs toilets: one of the “delights” of visits to Esperanto House since May is the lack of electricity or water, so there had been no reason to check the toilets: after all, nobody was going to steal the spare toilet paper. Spoiler: they had! And they'd smashed them up, too:

20241030_115809.jpg

And that was that. There was nothing worthwhile for them to take: the bookstock and artwork was removed following the initial break-ins in 2022, the library collection and archive are housed elsewhere, and other thieves had already beaten them to the copper in the water pipes:

20241030_115747.jpg

A thoroughly dispiriting experience, another of an ever increasing number. And without electricity (previous thieves cut the wires), there's sadly no CCTV footage.


Tim

Charity

Destructive Break-in at Barlaston

Esperanto House has been broken into again, following burglaries in 2022 and forced entry earlier this year. This instance was particularly destructive and clearly targetted: the perpetrators have ripped down the ceiling panels and stolen the pipes.

They gained entry via a very narrow window at the side of the office, out of sight of cameras:

break-in-2.jpg

They've obviously done this before: they knew exactly where to find the stopcock, which they turned off. (It's in the ground-level cabinet with the open door at the back.) Why? Because then they could remove the water pipes for their copper. This involves ripping down the ceiling tiles.

break-in-4.jpgThey also cut the electricity. The library is particularly dark because they locked the cover to the fusebox and stole the key.

break-in-6.jpgAssuming it's not a red herring, we might conclude that the perpetrator is a very small man (capable of fitting through that narrow window) called Graham:

break-in-3.jpg


An additional shame is that we've seen within the past week that somebody who previously broke into Esperanto House has recently shared photos from within it online. Those images have been shared; we have added comments in one of the places of which we are aware.

Besides the obnoxiousness of sharing images online of somebody else's property you've unlawfully entered, they give an inaccurate representation, showing Esperanto House not as it stands now, but as it was at the time he broke in. That was certainly many months ago: the office door isn't boarded up in his images but has been for a long time, following a previous break-in. Additionally, the archive is viewable in those images which have been shared online, even though it's been held in an external storage facility for months:

 break-in-7.jpg

And his photos of the library show it partway through our removing its contents as part of a several-year digitisation project, which we've reported to members in the pages of Update and in the Trustees' Annual Report. He shared a photo of shelves which hadn't yet been categorised and boxed up ready for scanning. Here are the same shelves more recently:

break-in-8.jpg

We have saved a copy of his Facebook page and reported him to the police for, at the very least, illegally entering the building. We may no longer operate from Esperanto House but we still pay the lease and utilities bills, and should expect to be able to store our property locked up there without people breaking in and, in this latest case, causing massive destruction to the building. 

break-in-5.jpg


Tim

Charity

Ian Carter (1950–2024)

Ian Carter, President of EAB from 2016 until 2021, died on Tuesday, September 17, 2024. He had been in residential care since early 2021, and died peacefully following a recent operation. Ian was 74.

We will present an obituary of Ian in the next issue of La Brita Esperantisto, and pass on details regarding his funeral once they are known. We have shared our condolences with his brother.

image.jpeg


Tim

Charity

EAB premiita en la Belartaj Konkursoj 2024

Dum la Universala Kongreso en Aruŝo, Tanzanio estis anoncitaj la 8-an de auĝusto la rezultoj de la Belartaj Konkursoj de UEA. Pro sia libro Doktoro Esperanto kaj la lingvo de espero, Esperanto-Asocio de Britio estis aljuĝita la eldonejo, kiu publikigis la Infanlibron de la Jaro en 2023. Gratulon al Mara Rockliff, kiu ĝin verkis, kaj Zosia Dzierżawska, kies desegnaĵoj estas kerna parto de ĝi. Ĝin tradukis Tim Owen.

dro_eo_3d.jpg

Eblas aĉeti ĉe ni kontraŭ £15:

Esperantistoj, kiuj loĝas ekster Britujo aĉetu ĉe niaj kolegoj en Slovakujo, E@I, kiuj havas stokegon: https://mendu.ikso.net/#art_209


Tim

Charity

Festjaro BAULDTON: Memnon (Boulton)

Dum prelego pri Festjaro BAULDTON en la 109-a Universala Kongreso de Esperanto, unuafoje okazigita en Afriko (Aruŝo, Tanzanio) ni alŝutis al Soundcloud registraĵon de Sybil Michelow kantantan poemon el Kontralte (1955), la unua poemaro de Marjorie Boulton. Ĝi nomiĝas Memnon, kaj Boulton verkis ĝin en 1953. La muzikon komponis Frank Merrick.

https://soundcloud.com/esperanto-asocio/memnon

Statuo, ŝtono en dezerto,
Sur brila sablo, brulsoifa,
Mi staras morta, sensignifa;
Ĉe la piedoj nur lacerto


Estas kunulo kaj konsolo.
En spaco sen videbla verdo
Mi staras, monument’ de perdo
Granita, trista en izolo,

Sen homa koro aŭ kapablo,
Kaj ŝtoniĝinta per doloro.
Mi staras sub kruela gloro
De brula suno sur la sablo.

Sed, ŝtono kiu vundojn sentas,
Per mia propra sango ruĝa,
En sabloŝtorm’ turmenta, muĝa,
Mi staras blinda. Mi silentas.

Sed kiam ŝtormas ventaj vipoj,
Tra mia korpo sen espero
Dum sunleviĝo aŭ vespero
Mi kantas tra la ŝtonaj lipoj.

Ne mi, ne mi, sed senkompata
Kaj stranga vento lipojn movas,
La akra vento, kiu blovas
El lando nigra, nekonata.


Tim

Charity

Festjaro BAULDTON: Incitnudiĝo (Auld)

Dum prelego pri Festjaro BAULDTON en la 109-a Universala Kongreso de Esperanto, unuafoje okazigita en Afriko (Aruŝo, Tanzanio) ni alŝutis al Soundcloud registraĵon de William Auld deklamantan sian poemon Incitnudiĝo, kiu aperis en Humoroj (1969).

https://soundcloud.com/esperanto-asocio/incitnudigho

Malmulte erotika,
la senvestiĝ’ publika
en noktoklubo kela
ŝajnigas sin sencela.

Sesfoje ĉiunokte
knabinoj per provok’ de
incitnudiĝ’ paradas,
lascivon nur fasadas,

pensante dum formeto
de l’ ŝtrumpoj kun rideto,
pri l’ prezoj kiuj soras,
ĉu piedkal’ doloras;

libidas senlibide,
la koksojn svingas fride
(rikanas kun reflekso
pri l’ stulta vira sekso).

La klientar’ enuas,
aŭ memkonscie bruas
(triumfas kaj prestiĝas
ĉar ino sendigniĝas).

Ne estas ja sencele:
ĉi kruda lud’ kruele
simbolas sentsufokan
malamon reciprokan,

kiu tra ĉiu bosko
tempestas sen agnosko.

Jen traduko de Roy McDonald, publikigita en numero 922 de La Brita Esperantisto, novembro-decembro 1994:

With no real titillation,
the public denudation
in nightclub low and shameless
pretends that it is aimless.

The strippers six times nightly
remove their clothing brightly,
gyrating and cavorting
lubricity purporting,.

and think, overtly shocking
by taking off a stocking,
of prices that are rising,
of bunion agonising;

projecting lust unlusting,
their busts and bottoms thrusting,
they sneer in dark frigidity
at masculine stupidity.

The customers feign boredom,
or loudly talk of whoredom
(triumphant in elation
at woman’s degradation).

Not aimless is this crudity:
the cruel game of nudity
betokens the perversion
of mutual aversion

that storms through every bower
with unacknowledged power.


Tim

Charity

Festjaro BAULDTON: Tajpado (Boulton)

Ni alŝutis al Soundcloud registraĵon de Sybil Michelow kantantan poemon el Ĉent ĝojkantoj (1957) de Marjorie Boulton. Ĝi nomiĝas Tajpado. La muzikon komponis Frank Merrick.

Quote

Mi sentas nun fieron
pri vere glora faro
ĉar tajpis mi leteron
sen iu ajn eraro;
mi kantos festcelebre,
el tre firea buŝo;
leteron ja sen fuŝo –
mallongan, kompreneble.

 


Tim

Charity

Festjaro BAULDTON: Ebrio (Auld)

Ni alŝutis al Soundcloud registraĵon de William Auld deklamantan sian poemon Ebrio, kiu aperis en lia parto (Spiro de l' pasio) de Kvaropo (1952).

Jen la teksto.

Ebrio

Quote

la boteloj staras vice,
kamarade kaj komplice
sur la altaj murobretoj –
botelegoj, boteletoj,
verdaj, flavaj,
grasaj, kavaj,
palpebrume en la lumo
min invitas al konsumo,
gluta, tuta,
ĉes-refuta
forkonsumo de l’ enhavo,
de la verdo, de la flavo,
de likvoro glate glita
svate ŝvita
kvate kvita
strate strita
streta
struta

mi rimarkas: en angulo
sidas ia ina ulo
kiu ridas ĉevaldente
kaj rikanas sento-tente,
sin ekmovas,
kison blovas,
krurojn ŝovas:
kaj mi povas
super ŝtrumpo vidi blankon,
sangomankan
gamboflankon.
mi vin amas, bela ino,
mi adoras vin sen limo,
volas tuŝi,
kune kuŝi,
kaj karesi,
kaj forgesi,
pri la griza ver’ forgesi
grila priva vorgeresi
vira vorga pivaresi
vipareŝi
mi neŝeŝi
neŝeŝi
ŝuvi puvi pova-povaŝ
diri kie ŝiŝ ŝin trovaŝ
la ne
la ne-ŝe
ne-ŝeŝ
ŝeŝ
dako danto danko dankon
dankon
padonu mineŝtaŝ bria
padon’
padon’
’kon
’kon

paŭzo
naŭzo

 

 


Tim

×
×
  • Create New...

Important Information

We have placed cookies on your device to help make this website better. You can adjust your cookie settings, otherwise we'll assume you're okay to continue. By using this site, you agree to our Terms of Use. Please familiarise yourself with our Guidelines for posting and consult our Privacy Policy to ensure that you're happy with how we use your information.