Rico

Kiam vi refoje vojaĝos al Japanujo, bv. sciigi min kaj mi akompanos vin!

Dankon, Bill. Tre interesa artikolo.

Kutima fuŝo farita de la plejmulto de la homoj. 🙂 Mi ofte eraras tiel, almenaŭ ĝis la fino de Januaro ĉiujare!

Ho jes, la tria volumo nur lastatempe eldoniĝis. Raklamojn pri ĝi oni povas vidi en kelkaj el la pasintaj eldonoj de la revuo 'Monato'. Mi certe aĉetos ĝin se ne baldaŭ, ĉar mi lastatempe aŭ aĉetis aŭ alimaniere ricevis plurajn E-librojn kaj ne estas sufiĉe da tempo en la tago! Pro la sama kialo, mi kunsentas pri ioma malrapidigo de la sinsekvo de legotaj libroj.. Pri 'La enigmo de la ar@eneo', bedaŭrinde mi ne posedas ekzempleron. Do, se vi volas legi tiun libron, bonvolu fari tion kaj mi rekomencos la komunan legadon kiam la grupo legas 'La fotoalbumo Vol II'. 🙂

Bone. Mi povas konfirmi, ke post la legado de La Fotoalbumo - Vol I -, mi certe intencas legi la duan volumon kaj verŝajne aĉetos la ĵus eldonitan trian.

Interese!

Mi konfesas, @Edmundo, ke kiam mi vidis viajn vortojn "Mi legis ĝin ĝis la fino", mi ne volis atente plulegi viajn komentojn... por ne riski ekscii la nomon de la mortiginto... Ne, mi ŝercas. Mi legis duonon de la libro, pli malpli. Mi rimarkas grandan diferencon inter la aŭtoro de ĉi tiu libro kaj la aŭtoro de la antaŭa libro, kiun ni legis. Trevor Steele bone priskribas la pensojn, sentojn kaj vivmanieron de la roluloj. Mi tre ŝatas lian stilon, lian priskribon de la protagonistoj kaj de la vivo en fora Kvinslando dum la 1950-1960aj jaroj. Mi havis kelkajn okazojn por lerni novajn vortojn, esti memorigita pri aliaj kaj ekkoni multajn belajn Esperantajn esprimojn. Estas multaj ekzemploj, sed tiun ĉi mi memoras nun: "ŝi trovis la serĉitaĵon". Serĉitaĵon! Kia belega esprimo. Kaj kia trafa pruvo de la riĉeco de Esperanto. Kiel vi povus esprimi tiun ideon en la nacia lingvoj? En neniu el la lingvoj, kiujn mi konas, mi kapablus esprimi tiun ideon sen uzi almenaŭ 5-6 vortojn. Kian belan lingvon ni ĉiuj lernas! Finfine, mi devas korekti 'historian' eraron, kiu prezentiĝas en la libro: En kelkaj el la lastaj ĉapitroj, kiujn mi legis, T. Steele parolas pri la agado de la Papo Pio XII. La okazintaĵoj en tiuj ĉapitroj okazis, laŭ la priskribo de la aŭtoro, en 1959. Tamen, Pio XII mortis en 1958 (Frua Oktobro)... La Papo en 1959 estis Johano XXIII (karesnomita 'La bona papo'). Eble la aŭtoro ŝatus ekscii pri tio, se li iam volas reeldoni (kaj/aŭ redakti la enhavon) la libron.

Bone. Mi komencis la legadon hodiaŭ. La unuaj impresoj estas pozitivaj kaj certe pli bonaj ol la unuaj impresoj, kiujn mi ricevis kiam mi eklegis la pasintan libron. La rakonto fluas glate kaj mi ŝatas la ideon elekti fotografaĵojn kiel 'mejlŝtonojn' por la rakonto (mi nur supozas, ke tio okazos. Mi ne estas sufiĉe ene de la rakonto mem por esti certa pri tio). Mi ja rimarkis kelkajn, mi diru, idiotismojn aŭ almenaŭ trajtojn / influojn de la denaska lingvo de la aŭtoro. Tio estas tute normala kaj pardoninda afero laŭ mi: mi certas, ke ni ĉiuj faras ion similan. Tamen, êc kiam li eksplikas la kialon de siaj neologismoj, li malkaŝas ke ni ĉiuj nepre vidas aferojn 'de unu vidpunkto' kaj tiu estas nur 'vidpuntko' kaj ĝi ne povas esti neŭtrala. Ekz. li plendas pri 'divorci' kaj diras 'kial, ho kial, iu decidis en PIV nomi tiun verbon netransitiva?' Hmmm... kial ne? Tiu verbo estas transitiva en la angla kaj netransitiva en aliaj lingvoj (ekz. en la Itala, ĝi estas netransitiva). Nek transitivecon nek netransitivecon en Esperanto oni povas laŭdi aŭ pravigi pripensante aliajn lingvojn. Sed, kiel mi diras, mi certas ke ni ĉiuj falas en tiajn kaptilojn..

Post legado de 'Kredu min, sinjorino!' kaj de 'Fundamenta Krestomatio', (kaj de la bela nova libro 'La Krubalo') finfine mi povas komenci la legadon de 'La Fotoalbumo'. Tamen, ŝajnas ke la unuaj 25 paĝoj ne estas legindaj.. do eble mi legos ekde paĝo 26. 😉

Mi antaŭvidas kelkajn ekzemplerojn de 'Ĉu vi konas....' sur la tablo de 'brokantaj libroj' dum la venonta Brita kongreso...

@Vilĉjo Walker kaj @Tim, vi ambaŭ diras, ke vi ne intencas aŭ emas konservi la libron... Do, jes... ankaŭ mi ne havis la plej altan opinion pri la libro. Tamen, mi tute ne povas forĵeti ĝin. Mi tute ne kapablas fari tion! Temas pri libro. Ĉu vi aŭdis min? L-I-B-R-O. Mi ne kapablas forĵeti librojn. 🙂