Doktoro Esperanto kaj la lingvo de espero

Se ili havus komunan lingvon, li pensis, ili komprenus unu la alian. Se ili komprenus unu la alian, ili povus vivi en paco. Sed kiun lingvon?

Renkontu la knabon, kiu inventis sian propran lingvon – kaj donis esperon al milionoj da homoj!

La vivo estis malfacila en la urbo Bjalistoko, aparte por juna knabo kiel Lazaro Zamenhof. Sed Lazaro supozis, ke li scias la kialon de la kolero kaj malfido. Ĉar ĉiu grupo parolis malsaman lingvon, kiel homoj povus interkompreniĝi, unu kun la alia? Sen interkompreniĝo, kiel povus estiĝi la paco?

Zamenhof havis ideon: lingvon «universalan», paroleblan de ĉiuj. Sed lingvo facile lernebla ne estis tiel facile inventebla, aparte kiam lia propra patro staris inter li kaj lia revo. Tamen, kiam finfine en 1887 «Doktoro Esperanto» sendis siajn vortojn en la mondon, ideo de knabo fariĝis komunumo, kiu disvastiĝis ĉirkaŭ la mondo.

En tiu ĉi belega libro – malmole bindita, kun kromkovrilo kaj plenkoloraj ilustraĵoj presitaj sur dika papero – la lerto de Mara Rockliff pri historio kaj la varmo kaj energio de ilustristo Zosia Dzierżawska kunmetiĝas por realigi la rakonton de Esperanto – la lingvo de Espero. Librofine legeblas du prozaĵoj pri Zamenhof.

Aŭtoro: Mara Rockliff
Ilustristo: Zosia Dzierżawska
Tradukinto/verkinto de la librofinaj tekstoj: Tim Owen
Eldoninto: Esperanto-Asocio de Britio
Eldonjaro: 2023
ISBN: 978-0-902756-62-5
Paĝosumo: 40

Aĉetu tri, kaj la tria estos senpaga!